było przedtem tak popularne wśród Polonii. Dopiero &lt;orig&gt;posolidarnościowa&lt;/&gt; emigracja wyczuła zarobek, pewną samodzielność i niezależność. Zaczynasz jako kierowca kompanijny. Następnie stajesz się właścicielem &lt;orig&gt;trucka&lt;/&gt;, potem dwóch lub trzech i wtedy zatrudnisz swoich kierowców. Jesteś już na kontrakcie z jakąś wielką firmą. Daleka to droga. I niezmiernie ciężka.<br>Zarobki od 35 centów za milę do 18 dolarów na godzinę dla kierowców kompanijnych. Czasem płatne od wagi ładunku. Początkiem jest kurs w szkole, najczęściej polskiej. Całe przygotowanie, włącznie z egzaminem ministerialnym, trwa około miesiąca. Potem załapanie się tam, gdzie cię przyjmą bez kanadyjskiej praktyki. Polska, europejska - owszem, pożyteczna, ale Ameryka to inny świat