wiadomo skąd.<br><br>- Aby odszukać człowieka imieniem Sarhi i powtórzyć <br>mu to, co mi powiedział Raruhi, zanim umarł.<br><br>- Znasz Raruhi?<br><br>- Znałem - poprawił Awaru - bardzo krótko, <br>był już umierający.<br><br>Badawcze spojrzenie pytającego przeniosło się na Rai stojącego <br>u nogi Awaru.<br><br>- To jego sheri - powiedział Awaru - teraz <br>mój.<br><br>Spojrzenie mężczyzny było twarde i chłodne. Jego <br>podłużna twarz jak wykuta z kamienia, zdawało się, <br>że nosi jeszcze ślady żłobiących uderzeń dłuta. <br>Wszystko w niej było kanciaste i ostre. A wrażenie to <br>potęgowały oczy pod nieruchomymi powiekami, zimne, wodniste, <br>jakby odbarwione.<br><br>- Gdzie spotkałeś Raruhi? - badał mężczyzna.<br><br>- W lesie, u stóp Suhmi.<br><br>- Co tam robiłeś?<br><br>- Raruhi chciał