muzyku trąb,<br>Panna młoda, jak jagoda,<br>A pan młody, jako dąb.<br><br>Gdzież jest druga taka para?<br>A więc lejcie wino z kruż:<br>Niech im szczęście da &lt;orig&gt;zamężcie&lt;/&gt;,<br>Wiwat! graj muzyko tuż!&lt;/&gt;<br><br>&lt;div1&gt;<br>&lt;tit&gt; Na cześć biurowego kolegi, idącego na emeryturę &lt;/&gt;<br><br>Czterdzieści lat, czterdzieści lat tak, jakby kamień w wodę wpadł, tak jak chwileczka krótka snu, jak żywot w jednym dniu.<br>Tak, te czterdzieści lat, przebytych w urzędzie naszym, czynią wrażenie dnia jednego, bo są jednolite, jak była szlachetnego kruszcu. Czterdzieści lat minęło mu, jak jeden dzień roboczy, po którym uznojony pracownik odkłada na bok narzędzie i z dumą, bez przechwałek rzec o sobie