Wzruszyła ramionami. - Podobno ma ładny głos... Ludzie to cenią. - Patrzy na Hansa. - Nie będzie do kogo przemówić, bo on nietutejszy... Już się zdziwił, że "jak to? Proboszcz nie dysponuje wozem?" Nowe pokolenie. Wszystko im się należy. <br>Po raz pierwszy schody wydały mu się męczące. Położył się i z ulgą pozwalał ciżbie myśli przesuwać się pod czołem. Pchały się do wyjścia, ufając, że tam otrzymają adres i czapkę frygijską. Że bunt podniosą, aż się sama głowa zdziwi. Nie reagował. Niech se. Sufit był siwy, bielony niedawno. Tylko tyle zdążył nazwać. <br>Kiedy wstał, popołudnie panowało powszechnie, wilgotne i ciepłe. Zadowolenie wróciło mu dopiero