dziwienie się światu. Pewno dlatego, że nie są tak starzy jak ja. A ja <br>muszę czekać, aż moje problemy rozstrzygną się kiedyś na lekcjach fizyki.<br>Tylko że wtedy już nie będę szukała klucza do rzeczywistości. Znikną te moje wieczne rozważania. Będzie mi szkoda czasu. <br>A teraz jeszcze tyle pytań, tyle czarów dobrych i złych... <br> ***<br>Żółte czary siedzą w parku Sienkiewicza. Zwłaszcza w piaszczystej alejce, otaczającej zaklętym kręgiem zegar słoneczny, który w dzień pragniemy rozszyfrować z Juleczką Temerson, a który w nocy jest parkietem tanecznym elfów, tych z historii o Piotrusiu Panie. Zresztą okno, z którego wyfrunął nagi Piotruś, to chyba okno