zwycięstwa, młodzieńczej Nike! - i chwyciwszy puchar z ręki Sotiona, chlusnął wino na mały marmurowy posążek skrzydlatej bogini, stojący na ołtarzu między łóżkami. Większość biesiadników poszła za jego przykładem. Kastor, któremu poprzednie kielichy zaprószyły już nieco głowę, nie bardzo orientował się, co się dzieje, zawołał ze śmiechem:<br>- A ja piję na cześć Nike!<br>I jednym haustem wychylił zawartość. Korsarze oklaskami przyjęli jego wyczyn. Sotion patrzył zaniepokojony. Kastor oparł ręce na stole, chwilę siedział nieporuszony, przymknął powieki, zachrapał i jak martwy zwalił się pod stół.<br>- To zdrada! - krzyknął Sotion.<br>Odpowiedział mu śmiech Milona. Posłowie zerwali się z miejsc usiłując pochwycić miecze rozwieszone na