zagadnieniach: rozbranżowienia i styku władz.<br>W wielu przypadkach koordynator dąży do rozbranżowienia pozostających w jego gestii zakładów przemysłowych dla nadania im potrzebnej mu jednolitej struktury produkcyjnej. Jeśli dzieje się to przy pomocy dźwigni ekonomicznych, przy zapewnieniu nie mniejszej a wyższej niż poprzednio rentowności - jest to zjawisko na ogół pozytywne. Jednakże często wykorzystuje się przy tym nacisk administracyjny lub ekonomiczny (np. przez ograniczenie przydziału surowców itp.) i powoduje pogorszenie wyników finansowych czy też innych wskaźników. Zdarza się przy tym, że obie strony: koordynator i koordynowany, mają rację ze swego punktu widzenia. Można by odpowiedzieć, że ważniejsza jest ta racja, która sprzyja interesowi