SKRZYDLATY&lt;/&gt;<br><br>Rozwidniły się w słońcu dwie otchłanie - dwa światy -<br>Myśmy byli - w obydwu... A dzień nastał skrzydlaty.<br><br>Nikt nie umarł w dniu owym - nie zataił się w cieniu...<br>I pamiętam, żem myślał o najdalszym strumieniu.<br><br>Nie mówiłaś nic do mnie, lecz odgadłem twe słowa.<br>A on - zjawił się nagle... Zaszumiała dąbrowa.<br><br>Taki - drobny i nikły... I miał - ciernie na skroni.<br>I uklękliśmy razem - w pierwszej z brzegu ustroni.<br><br>W pierwszej z brzegu ustroni - w pierwszej kwiatów powodzi.<br>I zdziwiło nas bardzo, że tak biednie przychodzi.<br><br>Ubożeliśmy chętnie - my i nasze zdziwienie...<br>A on - patrzał i patrzał... Cudaczniało istnienie...<br><br>Zrozumieliśmy wszystko! - I