bakterii, a pojawiła się dopiero u organizmów eukariotycznych, których błony zawierają wielonienasycone kwasy tłuszczowe, jako enzym chroniący głównie przed skutkami peroksydacji lipidów.<br>Wiemy już (p. 2.2.4), że istnieje także inny enzym o aktywności peroksydazy glutationowej - peroksydaza glutationowa wodoronadtlenków lipidów - zdolny do redukcji również wodoronadtlenków fosfolipidów, z którymi nie dają sobie rady peroksydazy glutationowe. Cząsteczki tego enzymu są monomerami (zbudowane są z pojedynczego łańcucha polipeptydowego zawierającego 155 reszt aminokwasowych); ich masa cząsteczkowa wynosi 18 kDa. Zawierają one jeden atom selenu. Enzym jest związany z błoną. Sekwencja aminokwasowa reduktazy glutationowej wodoronadtlenków lipidów wykazuje podobieństwa, ale i różnice w stosunku do sekwencji podjednostki wewnątrzkomórkowej