trzecią. Dzięki temu manifestacja poparcia narodu dla podwyżki cen, dla posłusznego Sejmu i dla milicyjnych "ścieżek zdrowia" wypadła na gazetowym papierze jeszcze okazalej niż w rzeczywistości.<br><br>3.<br> W czerwcu roku 1980 byłem starszy o cztery lata, jedno dziecko i kilka przymusowych wizyt na ulicy Kochanowskiego. Tego roku koniec czerwca był deszczowy. W niedzielny poranek wyszedłem z domu z parasolem, zapowiadając rodzinie, że wrócę albo za dwie godziny albo za dwie doby. Garstka moich poznańskich przyjaciół postanowiła w 24 rocznicę wydarzeń zamówić mszę na intencję poległych: a jakkolwiek w moim ostrożnym mieście tzw. opozycja demokratyczna składała się z nie więcej niż kilkunastu