rzymskich, przyswajanych za pośrednictwem Francji.<br>III rozbiór Rzplitej przyniósł rozproszenie warszawskiego środowiska kulturalnego.<br>Upadło też znaczenie wiejskich rezydencji magnackich jako lokalnych ośrodków życia dworskiego; charakter ten do 1830 r. utrzymały już tylko Puławy Czartoryskich.<br>Zamożna szlachta spędzała czas w swych majątkach, parę razy do roku zjeżdżając się w większym mieście dla zabaw towarzyskich i interesów majątkowych. Stąd nawrót sarmatyzmu zarówno w stroju, jak i sposobie bycia, wyraźny zwłaszcza na głuchej prowincji. Lecz już ok. 1800 r. Warszawa odzyskała swą rangę ośrodka życia umysłowego, a od 1807 również politycznego. Nowe ogniska kultury to w XIX w. Wilno i Krzemieniec. W salonach wielkich miast