podziału globalnego dochodu między członków społeczeństwa, co m.in. oznacza, że wybór między nimi nie może być dokonywany tylko przy użyciu kryteriów czysto ekonomicznych. Przy ocenie proporcji podziału muszą być brane pod uwagę także kryteria pozaekonomiczne, np. moralno-etyczne. Nie można jednak zakładać, że doskonała konkurencja, która w świetle teorii dobrobytu prowadzi do optymalnej w sensie ekonomicznym (w sensie optimum Pareto) alokacji zasobów, zapewni również optymalny podział dochodów z punktu widzenia kryteriów moralno-etycznych. Dotychczas nie udało się w ramach teorii dobrobytu zaproponować zadowalającego rozwiązania tej kwestii (tzn. rozwiązania jej w sposób nie kolidujący z warunkami optimum ogólnego). Odnosi się to