górną poprzeczkę, zrobić zwis na nogach lub na rękach i potem albo ponownie usiąść na poprzeczce, albo zeskoczyć na trawę. Na tym jego umiejętności się kończyły. Jednak polubił przez kilkanaście sekund do może minutę wisieć głową na dół, zaczepiony nogami i stwierdził, że po takiej pozycji ma świeży umysł i dobrze mu się myśli lub czyta. Teraz zaczął od minuty na drążkach i potem rozłożył koc na trawie parę metrów dalej, ale jeszcze co parę godzin robił sobie małe przerwy i podchodził do drążków. Krótki zwis, zeskok i znów lektura.<br>Wczesny podwieczorek jak zwykle spożyto na werandzie, natomiast na kolacji tego dnia