i działania Gorbaczowa. Z jednej strony widział swą misję w zapoczątkowaniu nowej epoki w tysiącletnich dziejach Rosji; z drugiej strony określał się jako leninista, nie zamierzający zrywać z całą przeszłością Rosji, akceptujący jej "wybór socjalistyczny" dokonany w roku 1917. Był rozszczepiony na dwie osoby: jedną w pełni świadomą, że "wszystko dogłębnie przegniło" i że "nie można żyć dalej w ten sposób"; drugą "głęboko oddaną sprawie socjalizmu", niezdolną wprawdzie zdefiniować, czym jest socjalizm, ale mimo to widzącą w nim najwyższy cel swego życia. Bardzo pouczającą ilustracją tego rozdwojenia wewnętrznego, a także dowodem niemożliwości rozwiązania sprzeczności egzystencjalnej na płaszczyźnie teoretycznej, jest artykuł Gorbaczowa