raczej dla podtrzymania rozmowy, bo nie wiedziałem, jak się ustosunkować do tego wyznania. <br>- Czy możesz mi to przebaczyć? - było trochę płaczliwego niepokoju w jego głosie. <br>- Oczywiście. - uspokoiłem go i postanowiłem pocieszyć. - Niedługo znów mi przyślą, to będziesz mógł sobie zeżreć następny. <br>- Nie o to chodzi. - Śmidota mocno pociągnął nosem zanim dokończył - Ksiądz nie dałby mi rozgrzeszenia, gdybym mu nie powiedział, że ci się przyznałem i że mi przebaczyłeś. A więc to strach przed brakiem rozgrzeszenia sprawił, że prosił mnie o przebaczenie, powiadamiając o swoim postępku. W ten sposób zapewne pierwszy raz w życiu spotkałem się z problemem "wartości chrześcijańskich". <br> Wkrótce po