200 mg/dl). Ten typ terapii kontynuuje się także w okresie pooperacyjnym do czasu, gdy chory będzie mógł przyjmować posiłki doustnie. Omawiany sposób podawania insuliny i glukozy pozwala dokładniej śledzić i kontrolować stan metaboliczny operowanego chorego na cukrzycę, umożliwia także obniżenie górnego pułapu akceptowanej hiperglikemii, wymaga jednak - poza niezbędną aparaturą - dostatecznego doświadczenia praktycznego. Należy także podkreślić, że ilość glukozy, jaką chory otrzymuje w ciągu doby w tym systemie leczenia, jest prawie o połowę mniejsza (ok. 120 g - 2000 kJ = 500 kcal) aniżeli w modelu poprzednio opisanym, co w razie przedłużenia tego typu terapii może stanowić czynnik pobudzający lipolizę i ketogenezę.<br><br>&lt;tit1&gt;7