jąder N, w wyniku rozpadu jądra poprzedzającego w łańcuchu, drugi człon zaś odpowiada rozpadowi jąder N,. Rozwiązanie układu takich równań z uwzględnieniem stanu początkowego (np. N1(t=0)=N,0, Ni1(t=0)=0) pozwala znaleźć liczbę jąder N, jako funkcję czasu oraz znaleźć stan równowagi dynamicznej układu, osiągany po dostatecznie długim czasie, co odpowiada ustalonym stosunkom aktywności promieniotwórczej kolejnych członów łańcucha: <br>&lt;gap&gt; <br>Stan taki nazywamy stanem równowagi wiekowej, który jest osiągany po bardzo długim czasie, gdy substancja macierzysta ulega rozpadowi znacznie wolniej od pozostałych członów łańcucha. <br>Poza jądrami promieniotwórczymi, należącymi do czterech wyżej omówionych łańcuchów, istnieje jeszcze wiele innych jąder, ulegających