w Berlinie. Crelle namawiał go gorąco, aby już tam został na stałe, proponując mu kierownictwo swego "Journal'u". Abel jednak zanadto tęsknił do ojczyzny, przypuszczając pozatem, że uzyska po powrocie stanowisko uniwersyteckie, umożliwiające spokojną pracę naukową. Jednak los i w tym wypadku nie szczędził mu goryczy. W ojczyźnie nie zdawano sobie dostatecznie sprawy z genjuszu młodego uczonego, Wpływał na to przedewszystkiem brak uznania ze strony urzędowych powag naukowych Europy, nauka bowiem norweska była jeszcze zbyt słabą, aby sama mogła ocenić dotychczasowe dzieło Abela.<br>Tymczasem jednak nazwisko jego stawało się na kontynencie coraz głośniejsze. Opublikowana praca "Recherches sur les fonetions elliptiques" zyskała mu