depcząc po &lt;orig&gt;abdomenie&lt;/&gt; i &lt;orig&gt;thoraxie&lt;/&gt; doktora, swymi dwiema kończynami przednimi próbowali nowego &lt;orig&gt;pas, pas des mammiferes bipedes - bimanes&lt;/&gt;, typ &lt;hi rend="spaced"&gt;homo&lt;/&gt;.<br> *<br> Boczne ulice były ciche i spokojne o tej porze. Boczne ulice żyły swoim własnym życiem i nie interesowały się tunelem Akademii.<br> Jedną z tych bocznych ulic szedł prof. Mmaa, podpierając dra Durchfreuda, który słaniał się na nogach.<br> W pewnej chwili Zygmuś przystanął, przycisnął gorąco antenkę profesora i rzekł:<br> - Dziękuję ci, Mmaaś.<br> - Ach... - odrzekł Mmaa.<br> - Ach! - powtórzył dr Durchfreud głosem pełnym zachwytu. - Byłeś wspaniały! Nigdy bym nie przypuszczał, że potrafisz tak, tak... To było w pewnym sensie genialne.<br> - Ach, nie zrobiłem nic