świecie. I krzyczą tak jak nasze wróble na miejskim skwerku; goni taki niezdarny wróbelek dorosłego, dopada, wpycha łebek do szerokiego rozwartego dzioba i Ciągnie jak smok. Po ruchu ciałka widać ile morskich smakołyków wypluwa dorosły pingwin, ojciec czy matka, do żarłocznego gardziołka. Ledwie skończy się karmienie, rodzice jedna przez drugie drepczą znów w stronę oceanu. Trudno nastarczyć pisklęciu pokarmu, a spieszyć się trzeba. Natura narzuca tu pośpiech. <br>Z końcem antarktycznego lata pingwiny Adeli opuszczą Antarktydę. Nie zniosą dużych mrozów. Nie byłyby w stanie ich przetrzymać. Jak ostatnio stwierdzili biolodzy, dzięki swemu małemu wzrostowi pingwinki Adeli korzystają z "ulgowej" taryfy. Do pięćdziesięciu