głosu, takich jak częstotliwość podstawowa, związana w bezpośredni sposób z częstotliwością drgań strun głosowych oraz amplituda impulsów krtaniowych.<br>Punktem wyjścia podstawowych badań otolaryngologicznych i foniatrycznych jest teza, że obserwowalne cechy akustyczne są związane pierwotnie z następującymi widocznymi opisami akustycznego sygnału mowy, to jest:<br>a) zaburzeniami w podstawowych okresach wysokości tonu drgań strun głosowych,<br>b)zaburzeniami w szczytowych amplitudach tonu krtaniowego,<br>c)zakresami widma częstotliwości pobudzenia krtaniowego,<br>d)zakresami częstotliwości składników szumowych, zawartych w sygnale źródła krtaniowego.<br>Te czynniki, opisujące zaburzenia w podstawowych okresach wysokości tonu, zaburzenia szczytowych amplitud oraz zmiany zakresów składowych widma, wydają się decydujące dla dokładności wykrywania schorzeń krtani