nie działają na oscylujące jądra w przypadku drgania &lt;gap&gt;, w którym ruchy jąder zachodzą w kierunku osi obrotu. Natomiast dla drgania normalnego &lt;gap&gt; siły Coriolisa nie prowadzą do sprzężenia z żadnym innym drganiem, lecz periodycznie przyspieszają lub spowalniają obrót cząsteczki. <br>W ujęciu kwantowym możemy powiedzieć, że rotacja cząsteczki wywołuje zaburzenie, które "miesza" drganie normalne &lt;gap&gt; ze składową &lt;gap&gt; drgania dwukrotnie zdegenerowanego. W wyniku zaburzenia poziomy oscylacyjne odpowiadające drganiu &lt;gap&gt; ulegają przesunięciu i degeneracja drgań &lt;gap&gt; oraz &lt;gap&gt; zostaje zdjęta.<br><br><br><br><br>&lt;tit&gt;5. Widma cząsteczkowe&lt;/&gt;<br><br>Już w XIX wieku stwierdzono doświadczalnie, że widma absorpcyjne i emisyjne gazów cząsteczkowych są nieporównanie bardziej złożone od analogicznych widm atomowych. Zamiast pojedynczych, dobrze rozdzielonych linii