na przykład o czystsze środowisko naturalne i myśli, że jest to walka o wartość uniwersalną. Tymczasem mieszkańcy krajów mniej rozwiniętych w pierwszej kolejności chcą się jak najszybciej modernizować, a ponieważ startują z pozycji kilkudziesięcioletniego opóźnienia, nie mogą się unowocześnić bez negatywnej ingerencji w środowisko - w tym przypadku ekologia jest wartością drugorzędną, luksusem, na jaki mogą sobie pozwolić bogaci. <br>Podobnie nawoływanie do ograniczenia konsumpcji w krajach takich jak Stany Zjednoczone, Japonia lub Niemcy oznacza w świecie będącym systemem naczyń połączonych, że najbardziej stracą na tym najbiedniejsi. Konsumujący bez opamiętania Amerykanin jest ciągle najlepszym sponsorem ludzi z ubogich krajów, a jego dolary napędzają