się do ręki tekst wydrukowany po premierze, trudno pojąć, jak rzecz tak nudna mogła wzbudzać entuzjazm widzów. Autor eksponuje każde słowo, każdy gest walecznych Polaków (i francuskiego żołnierza, który przyłączył się do powstania) w stylu nadmiernie szlachetnym. Gdy jednak czyta się recenzje teatralne, inny obraz z nich się wyłania - pełen dynamizmu i hałasów, które w publikacji były słabiej ujawnione. Ponieważ Prosper był autorem wyjątkowo sprawnym, zapewne między premierą a drukiem dramat został skorygowany przez autora, poprawiony może ze względu na oburzenie polskich widzów; wśród pierwszych byli Lelewel i Słowacki. (Takie zmiany były wtedy praktykowane - inna rzecz, że raczej dla dostosowania tekstu