naukowy już od prawie siedmiu lat i groziło mu "wyrotowanie", drugi starał się tam o pracę, ale mimo uzyskania bardzo dobrego dyplomu magisterskiego posady nie dostał. Zatrudniono kogoś, jego zdaniem, znacznie gorszego ze środowiska Akademii Nauk, który był osobistym znajomym pani profesor.<br>Kolejny telefon do Instytutu znów nie przyniósł efektów - dyrektorka prowadziła seminarium i nie mogła ze mną nawet rozmawiać przez telefon. Sekretarka podała mi numer domowy profesorki i w jej imieniu poprosiła o kontakt późnym popołudniem. Doktorant z kolegami zaproponowali obiad. Chciałem się wymówić, ale tak po prawdzie nie miałem co robić - mogłem tylko czekać. Zastanawiałem się przez moment, czy