Typ tekstu: Książka
Autor: red. Gomulicka Barbara
Tytuł: Pisarze polskiego oświecenia
Rok: 1996
o powierzchnię". Nie podąży też śladem romantyków; „twój mię ogień zanadto rozżarzył" – wyzna w Wierszu do Adama Mickiewicza, wybierając teraz – w pełni świadomie – drogę pośrednią, zbrojny w mądrość własną i wiarę w rozsądek potomnych. Obie miały go zawieść niebawem.
Na razie wszakże angażuje się też w działalność polityczną. W grudniu 1811 r. zostaje posłem na sejm warszawski z bialskiego powiatu. Na nadzwyczajnej sesji czerwcowej roku następnego, w perspektywie zbliżającej się wojny z Rosją, zostaje członkiem rady jeneralnej konfederacji, zawiązanej pod laską A. K. Czartoryskiego, a mającej dążyć do restytucji Królestwa Polskiego. Po latach oceni Wężyk minorowo swój konfederacki
o powierzchnię". Nie podąży też śladem romantyków; &#132;twój mię ogień zanadto rozżarzył" &#150; wyzna w Wierszu do Adama Mickiewicza, wybierając teraz &#150; w pełni świadomie &#150; drogę pośrednią, zbrojny w mądrość własną i wiarę w rozsądek potomnych. Obie miały go zawieść niebawem.<br> Na razie wszakże angażuje się też w działalność polityczną. W grudniu 1811 r. zostaje posłem na sejm warszawski z bialskiego powiatu. Na nadzwyczajnej sesji czerwcowej roku następnego, w perspektywie zbliżającej się wojny z Rosją, zostaje członkiem rady jeneralnej konfederacji, zawiązanej pod laską A. K. Czartoryskiego, a mającej dążyć do restytucji Królestwa Polskiego. Po latach oceni Wężyk minorowo swój konfederacki
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego