guzków (trybosfenicznych) na półkuli <br>północnej. Z wczesnokredowym australijskim Ausktribosphenos i stekowcami wiąże go wąska półka na zębach trzonowych, której nie ma u pozostałych ssaków (ryc. 16.11).<br>Pierwszy stekowiec Teinolophos jest z późnej wczesnej kredy (apt) Australii. Nieco młodszy geologicznie (alb) Steropodon miał już cechy uzębienia przypominające mleczne zęby dzisiejszego dziobaka Ornithorhynchus. Ewolucja stekowców, początkowo występujących również w Ameryce Południowej, polegała na specjalizacjach związanych z redukcją uzębienia. Dlatego długo ich pokrewieństwa pozostawały nieznane.<br>Zgoła inaczej przebiegła ewolucja torbaczy. W kredzie były to zwierzęta drobnych <br><br>rozmiarów, pokrewne dzisiejszemu dydelfowi. Żyworodność torbaczy nie oznacza <br>bynajmniej istotnych przemian w stosunku do stekowców. Jajo ma