w sposób naturalny odpowiednich bodźców do skutecznego działania. Wynika to z tego, że gdy prawa własności są jasno zdefiniowane i osoby odpowiedzialne za podejmowanie decyzji o użytkowaniu kapitału ponoszą pełna odpowiedzialność za te decyzje (w sensie pozytywnym i negatywnym), mają one odpowiednie bodźce, by kapitał był używany w sposób najbardziej efektywny. Jednakże w nowoczesnej gospodarce zdominowanej przez duże korporacje, wpływ własności prywatnej na bodźce jest mniej bezpośredni. Oddzielenie własności od zarządzania stwarza nieuchronny konflikt miedzy właścicielami (ponoszącymi ryzyko) i dyrektorami przedsiębiorstw (zarządzającymi ryzykiem). <br>Gdy struktura własności jest skoncentrowana, a więc gdy istnieje inwestor strategiczny, można przyjąć, że posiada on wystarczające bodźce