W świecie 'absolutnie sprzecznej samotożsamości' transcendencja polega <br>na wyjściu poza 'ja' rozumiane w kategoriach podmiotu i przedmiotu <br>poznania, czyli 'ja' będące bytem w sensie heideggerowskiego uobecnienia <br>czy też uprzedmiotowienia. Według Nishidy &lt;q&gt;"na dnie naszego 'ja' jest coś, <br>co transceduje świadome ego. To coś nie jest czymś zewnętrznym w stosunku <br>do ego, ale czymś, z czego wyłania się świadome ego. Nie jest to jednak <br>nieświadomość ani jakiś pierwotny instynkt. Takie myślenie to kolejny błąd <br>logiki klasycznej". &lt;/&gt;<br>&lt;page nr=298&gt;<br>Nie można więc uważać człowieka za pana wszechświata, czyli jedynego <br>dawcę sensu czy twórcę wartości. Nishida pisał: "'Jaźń jednostkowa' jest we <br>wszystkich aspektach samowyrażeniem Absolutu. Ego