1931r. <name type="person">W. Pauli</> wysunął hipotezę istnienia cząstki neutralnej (nazwanej przez <name type="person">Fermiego</> neutrinem) przyjmując, że ma ona masę zerową i spin równy oraz że charakteryzuje się niezwykle słabym oddziaływaniem z materią, co tłumaczyło niepowodzenia prób detekcji tej cząstki [2]. Dopiero po upływie blisko trzydziestu lat, w 1956r. <name type="person">Reines</> i <name type="person">Cowan</> przeprowadzili eksperyment, który można uważać za pierwszy, bezpośredni, eksperymentalny dowód istnienia neutrina. W doświadczeniu tym wykorzystano słaby proces oddziaływania odwrotnego w stosunku do rozpadu , tj. proces <gap>. Ze względu na bardzo mały przekrój czynny na taki proces, zastosowano: - obfite źródło antyneutrin elektronowych, jakie stanowi reaktor jądrowy (por. rozdz.6.3), - bardzo dużą tarczę