Typ tekstu: Książka
Autor: Meissner Krzysztof
Tytuł: Klasyczna teoria pola
Rok: 2002
1. Spontaniczne złamanie symetrii globalnej

Podajmy przykład na spontaniczne złamanie symetrii globalnej U(N). Poniższy lagranżjan dla pola zespolonego o N składowych zT = (z1, . . . , zN) ma potencjał z minimum

Lagranżjan ten jest niezmienniczy pod działaniem symetrii globalnej U(N)


czyli w tym przykładzie G = U(N).
Chociaż z punktu widzenia energetycznego jest obojętne, które z pól z spełniających |z| = v wybierzemy, to jednak na jakieś z musimy się zdecydować (jest to analogiczna sytuacja do zaostrzonego ołówka stojącego na stole - chociaż wszystkie kierunki są a priori równouprawnione, to jednak ołówek na pewno spadnie w którąś stronę i ten kierunek będzie a posteriori
1. Spontaniczne złamanie symetrii globalnej &lt;/&gt;<br><br>Podajmy przykład na spontaniczne złamanie symetrii globalnej U(N). Poniższy lagranżjan dla pola zespolonego o N składowych zT = (z1, . . . , zN) ma potencjał z minimum <br>&lt;gap&gt;<br>Lagranżjan ten jest niezmienniczy pod działaniem symetrii globalnej U(N) <br><br>&lt;gap&gt;<br>czyli w tym przykładzie G = U(N). <br>Chociaż z punktu widzenia energetycznego jest obojętne, które z pól z spełniających |z| = v wybierzemy, to jednak na jakieś z musimy się zdecydować (jest to analogiczna sytuacja do zaostrzonego ołówka stojącego na stole - chociaż wszystkie kierunki są a priori równouprawnione, to jednak ołówek na pewno spadnie w którąś stronę i ten kierunek będzie a posteriori
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego