Polaków i Żydów podczas "dni polskich". Wielopolski realizował w tym zakresie postulaty polskiej irredenty liberalnej. Konserwatywna natomiast - w stosunku do programu millenerskiego - była reforma czynszowa Wielopolskiego. Oczywiście samo zniesienie pańszczyzny stanowiło ważny krok naprzód w rozwiązywaniu tej najbardziej palącej kwestii społecznej, ale wieś oczekiwała już więcej: uwłaszczenia, toteż wobec wprowadzanej energicznie od lipca reformy zachowywała się obojętnie bądź nieufnie.<br>Trzecia z reform, do której Wielopolski przywiązywał może największą wagę, wielka reforma oświaty, budziła duże zainteresowanie środowiska inteligenckiego i ten kierunek działań zjednywał Wielopolskiemu wielu zwolenników. Umiejętnie ze środowiskiem naukowców warszawskich współpracował Krzywicki, co ułatwiało odnowienie przyjaźni z Chałubińskim. Krzywicki zajął się