aluzji w najniewinniejszej scenie, metaforze, słowie. Parę autentycznych przykładów z ostatnich lat: w pewnym dość elitarnym miesięczniku cenzor zdejmuje wiersz pt. "Gaśnica", który jest w istocie poetyckim (mniejsza, czy udanym) opisem wiszącej na ścianie gaśnicy. Z czym się to cenzorowi skojarzyło - do dziś nie wiadomo. W pewnej powieści autor wprowadza epizodyczną, ale ważną dla fabuły (dziejącej się zresztą trzydzieści lat temu) postać pijanego oficera Wojska Polskiego. Cenzor odstępuje od skreślenia całej sceny dopiero wtedy, gdy autor zmienia oficera na felczera wojskowego. W pewnym felietonie cenzura skreśla występujące kilkanaście razy słowo "prawda", zastępując je określeniami bliskoznacznymi. Każdy chyba pisarz polski, włącznie z