Czym innym jest, oczywiście, twierdzenie, że ludzie podejmują decyzję wedle zasady maksymalizowania przeciętnej wartości, czym innym zaś norma zalecająca im decydowanie wedle takiej właśnie zasady. W poniższych rozważaniach będę miał z reguły na uwadze interpretację normatywną.<br> Kończąc te wstępne wyjaśnienia pragnąłbym wreszcie zaznaczyć, iż głównym moim celem jest wskazanie, co etyk może uzyskać dzięki aparaturze pojęciowej teorii decyzji, a nie - czego uzyskać nie może. Rejestr doniosłych problemów etycznych nie poddających się sformułowaniu "decyzyjnemu" byłby zapewne długi, nie będę go tu jednak zestawiać.<br><br>&lt;tit&gt;2. Indywidualne podejmowanie decyzji&lt;/&gt;<br><br> Wyniki uzyskane w tym zakresie odnoszą się do sytuacji następującej. Osobnik podejmujący decyzję (nazwiemy go