rodzice zachowują się często nieobliczalnie, mówiąc na przykład: "Gdyby nie te dzieci, dawno bym cię zostawił(a)". Wystarczy, że dziecko tylko raz usłyszy takie zdanie, żeby myśl o odpowiedzialności za nieszczęście rodzinne zapadła na zawsze w jego świadomość.<br>Wróćmy do pytania Kasi. Zawsze najlepiej mówić prawdę, bo dzieci kłamstwo i fałsz wyczuwają nadzwyczaj łatwo. Doradzałbym jednak zaczekać, aż dziecko samo zada pytanie, np. czy tata kiedyś mnie widział, czy wie, jak wyglądam, a także nie mówić więcej niż to, o co dziecko pyta. Słowem, prawdziwa i pełna odpowiedź we właściwym czasie. Dla matki samotnie wychowującej dziecko ważne jest umieć wziąć odpowiedzialność