i mediów elektronicznych oraz politycznym jednoczeniem Europy i powstaniem ponadnarodowych korporacji, często potężniejszych od niejednego państwa, zmienia się również charakter kultur narodowych jako urzędowego amalgamatu folkloru i klasyki dokumentującej wielkość państwa i narodu.<br>Dziś pisarze z krajów Europy Środkowo-Wschodniej nie muszą krzepić serc i zastępować swych nieistniejących państw literacką fikcją. Nie muszą mobilizować do patriotycznego wysiłku i narodowego solidaryzmu przeciwko obcej władzy. Nie kwestia narodowa, lecz kondycja ludzka w zmieniającym się świecie jest tematem kultury europejskiej na początku XXI wieku, a także zderzenie i przenikanie kultur regionalnych, grup etnicznych i socjalnych, zderzenie języków i obyczajów w Europie, w której na