trzymać na uwięzi, "czego się nigdy z chartami nie robi".<br>Ulegając niejako obu tym autorytetom, Julian Krzyżanowski poszedł początkowo w komentarzu na kompromis, tłumacząc, iż psy "poszły na uwięś (a może nawet do oprawcy)". Dopiero później zmieni zdanie, przypominając na podstawie bogatego materiału z zakresu paremiografii, iż psy wieszano na gałęzi, często w towarzystwie przestępców, dla ich większego pohańbienia. Zwierzętom nakładano na głowę pętlę, sznur "przywiązywano do nagiętej ku ziemi dorodnej gałęzi, a następnie ją puszczano". Stąd wzięło się znane do dziś przysłowie: "wieszać na kimś psy".<br>Jak wiadomo, większość bohaterów Pana Tadeusza nie ma nazwiska, lecz występuje jedynie pod tytułem