w ich morfologii widać wstrzemięźliwość w rozbudowie pędów, które długo pozostawały cylindryczne i gładkie. Zwiększanie ich powierzchni, konieczne ze względu na potrzeby aparatu fotosyntetyzującego, dokonywało się drogą widlastego rozgałęziania uniesionej części pędu. Stopniowo traciła znaczenie płożąca się po podłożu część pędu &lt;page nr=304&gt; i sporofit w coraz mniejszym stopniu przypominał pokrojem pierwotne gametofity.<br>Upodabniał się do sporofitów dzisiejszych roślin naczyniowych. Zmieniał się zapewne i gametofit, podlegając daleko posuniętej redukcji narządów wegetatywnych.<br>Początki skrzypów Kluczem do rozpoznania pokrewieństw najprostszych roślin naczyniowych jest budowa kłosów zarodniowych. Pewne z nich (Hyenia, Calamophyton) miały sporangia umieszczone na zagiętych ku osi pędu zakończeniach widlastych odgałęzień bocznych (ryc. 12