bardzo ostrej granicy, jedno zakłada drugie, jedno bez drugiego jest niemożliwe. Nie mogę chcieć czegoś, czego nigdy nie poznałem, a poznanie jest aktem myśli. Nie mogę myśleć logicznie, jeśli nie jestem w stanie swobodnie kierować własnymi myślami, prowadzić myśli tam, gdzie - jak sądzę - znajduje się poprawny wniosek, a nie tam, gdzie by mi kazała ślepa konieczność. Myśl bez wolności decyzji mogłaby być co najwyżej maszyną do przeprowadzania logicznych operacji, czekającą bezczynnie na swojego programatora.<br>Świat ludzkiej woli, jeśli nie jest bardziej bogaty, to w każdym razie bardziej dynamiczny niż świat myśli. Wola jest jeszcze bardziej nienasycona niż myśl. Można dać komuś w