przestępców kryminalnych. Sytuacja tej kategorii "zielonych" była początkowo bardzo trudna: nie uznawali ich za "swoich" ani więźniowie polityczni, ani recydywiści kryminalni.<br>Na zakłócaniu jasności kryteriów różnicujących zależało nie tylko esesmanom, ale częstokroć także więźniom. Członek organizacji konspiracyjnej, aresztowany w sytuacji, która pozwalała na symulację, produkował w toku śledztwa prowadzonego przez gestapo dowody swej działalności kryminalnej. Jeśli mu się to powiodło, przecinał w ten sposób nici, które mogły doprowadzić do innych członków organizacji.<br>Wśród polskich więźniów politycznych było stosunkowo wielu Polaków pochodzenia żydowskiego biorących udział w konspiracji. Wśród osób, które nie uczestniczyły w konspiracji, wiele uzyskało tak dobrze sfałszowane dokumenty, że gestapo