jądra atomowe, cząstki elementarne i kwarki. Cała materia układała się w jednolity schemat redukcjonistycznej hierarchii bytów.<br>W porównaniu z tymi sukcesami twierdzenia antyredukcjonistów (lub redukcjonistów umiarkowanych), że nie wszystko można w tym schemacie zmieścić, że pewne obiekty i ich własności są przynajmniej częściowo autonomiczne wobec swych części składowych, robiły wrażenie gołosłownych zarzutów. Historia nauki wielokrotnie pokazywała, że to, co wcześniej wydawało się nieredukowalne, w końcu dawało się zredukować i wyjaśnić w standardowy sposób. Z tego powodu można było utrzymywać, że wyjaśnienie zjawisk jeszcze wymykających się zrozumieniu jest tylko kwestią czasu, uporu, pomysłowości oraz możliwości obliczeniowych. Innymi słowy, zastrzeżenia krytyków redukcjonizmu były