Raz jeszcze odczytał. Porobił delikatnie drobne poprawki piórem Zaadresował następnie kopertę. Staranny, uważny, ostrożny. Przyglądałem się przez ten czas w milczeniu, żeby nie przeszkadzać. Jak ojciec, to wkładał, to zdejmował okulary przy pracy. Wdzięczny mu za jego dobroć &lt;page nr=79&gt; i uczynność, patrzałem na niego z tym większym wzruszeniem. Kiedy wszystko było gotowe, sięgnąłem po list.<br>- Odniosę od razu - powiedziałem.<br>- Naturalnie. Ale przedtem kieliszek wermutu. Zasłużyliśmy sobie na to!<br>- W takim razie ja nie piję. Mój wkład pracy w ten list jest żaden.<br>- Nic podobnego! Sprzeciwiałeś się. W naszym światku za taki wkład należy ci się podwójna porcja! Roześmieliśmy się obaj. Pan Campilli