mszalnego, które tworzą struktury silnie zintegrowane wewnętrznie ­ zamknięte, zróżnicowane wyrazowo, bez powiązań materiałowych między częściami.<br>Zwróćmy uwagę ­ o czym nie mówi Korte ­ że wyróżnione klasy tworzą z muzycznego punktu widzenia trzy grupy:<br>1) akcentującą aspekt architektoniczny. Do tej grupy należy: Ekwiwalencja, &lt;orig&gt;Następność&lt;/&gt;, Łańcuch, Szereg, przy czym trzy ostatnie zawierają malejącą gradację integracji;<br>2) preferującą aspekt materiału muzycznego ­ Korespondencja, Modyfikacja, Wariacja ­ i rosnącą gradację przeobrażeń materiałowych;<br>3) łączącą aspekt architektoniczno-materiałowy: Dodawanie, Asocjacja, Kontrast.<br>Cykle mszalne z tekstami ordinarium missae w języku łacińskim i polskim liczyły od pięciu do kilkunastu części (ich typologię oraz przykłady omówiono w rozdziale I). Zwróćmy uwagę na