od ucha do ucha. - Patrz mi lepiej w lewe oko - wrócił <br>do swojego żądania. - Co widzisz?<br>- Bezdenną głupotę - przyjrzał się <br>Adam.<br>- Nie we środek! - zdenerwował się Paluch. - Patrz <br>wyżej. Na tę... jak jej tam... na brewę!<br>- Faktycznie. Zeszpecona... jak jej tam... brewa.<br>- Widzisz! - zatriumfował Paluch. - Nareszcie <br>zaskoczyłeś. To skrzynka po granatach, mówiłem. <br>Ciotka trzymała, &lt;orig&gt;kapewu&lt;/&gt;, węgiel. Kradłem kolejarzom <br>z jej starym. Taki przyszywany wujek. Na stacji - rozwinął <br>temat Paluch. - Nosiliśmy w worku. Raz ten stary poszedł, <br>niech pęknę, do zawiadowcy i mówi: "kup pan węgiel, <br>panie..."<br>- Streszczaj się - przerwał mu obojętnie Adam. - Zawiadowca <br>nie kupił, jeszcze postraszył wuja, że go wsadzi