grać w różne gry niż uganiać się na podwórku z innymi. To oznacza, że ufa mi. To dla mnie najważniejsze.<br><br>- Kiedy zainteresował się Pan muzyką? - Bardzo wcześnie. Mając 8 lat, zgłosiłem się w szkole na ochotnika, aby grać na akademii na pianinie. A nie umiałem wtedy grać. Przeżyłem wówczas chwile grozy. Matka trochę grała i w ciągu kilku godzin nauczyła mnie jakiegoś krakowiaka.<br><br>- Cała Pana rodzina była bardzo muzyczna...<br><br>- O, tak. Siostra świetnie grała na pianinie, dlatego mnie nie wolno było go ruszać. Ojciec swoją gitarę zamykał w szafie. Bał się, żebym jej nie zniszczył. Rodzice na moje zainteresowanie muzyką patrzyli