na właściwy dobór opracowywanych tematów w tej dziedzinie, jak i na poziom naukowy ich wykonania. W organizowanych przez niego dyskusjach krytykował bowiem słusznie przedsięwzięcia mało ambitne i oceniał negatywnie publikacje nie wnoszące nic lub prawie nic do dotychczasowego stanu osiągnięć badawczych. Surowe kryteria stosował także przy ocenie rozpraw doktorskich i habilitacyjnych. Te krytyczne wypowiedzi, przekształcające się niekiedy nawet w reprymendę, skłoniły wiele osób do głębszej nad nimi refleksji i do przyjęcia proponowanych przez prof. Madajczyka rozwiązań. W ten sposób stał się on inspiratorem sporej liczby prac naukowych o okupacyjnych dziejach Polski, którym to rozprawom patronował, nieraz dyskretnie, aż do ich ukończenia