przymusu uczestnictwa w antywojennych apelach na Westerplatte w rocznicę wybuchu wojny. Przy okazji karmiono nas socjalizmem i przyjaźnią polsko-radziecką, co oczywiście skutecznie zniechęcało nas do całej wojennej martyrologii. Władzom zależało, zdaje się, na wizycie Papieża w tym miejscu. Jan Paweł II, podobnie jak w Oświęcimiu, uniknął wmanewrowania w ten ideologiczny gorset, odwracając niejako znaczenie tego miejsca.<br>Papież - jak widzimy, jest w tym metoda jego działania - po prostu ignoruje cały propagandowo-patriotyczny i antyniemiecki kontekst, sięgając znacznie głębiej. I tak jak w Oświęcimiu, odczytuje miejsce, do którego przybył, przede wszystkim w perspektywie personalistycznej. Westerplatte jest dlań przede wszystkim miejscem, na którym