Sprowadziłem w ten sposób użyteczności do przedziału (0, 1) , aby je uczynić porównywalnymi z prawdopodobieństwami. Oznaczmy P(S) = p ; zatem P(S) = 1.p . Działanie A(A) jest optymalne przy założeniu, że S(S) , natomiast A nie jest optymalne przy żadnym z tych założeń. Można je interpretować jako zawieszenie sądu (implicite). W kategoriach logiki decyzji optymalność tych trzech działań zależy od relacji między x i p . Można to przedstawić na następującym wykresie. Pokazuje on obszary optymalności działań A, . A jest optymalne, gdy p zbliża się do 1/2 (wówczas S i S są równie prawdopodobne) lub x zbliża się do 1