przez kompozytora symboliką: nieba, aniołów (motyw <br>gregoriański z Kyrie z Missa De Angelis, obsada chóru żeńskiego), wcielenia <br>za sprawą Ducha Św.<br> Gieburowski w Missa pro Defunctis (1929) integruje materiałem chorału gregoriańskiego <br>jedną część cyklu ­ sekwencję Dies irae. Wykorzystując pełny tekst sekwencji, <br>poszczególne wersy opracowuje w różny sposób, rezerwując chorał, cytowany in <br>crudo, jednogłosowo (określenie choraliter, w partyturze) do wybranych, ogółem <br>siedmiu wersów, stosując praktykę alternatim. Dla orientacji podaję rozczłonkowanie <br>całej sekwencji tej mszy, zaznaczając ramką wersy opracowane chorałowo:<br><br>1<br>2<br>3<br>4-wersy<br> 1, 7, 14 model I opracowania wielogłosowego<br> 2, 8, 16 model II opracowania wielogłosowego<br> 3 odrębne opracowanie wielogłosowe<br> 4