cierpieć na brak miejsc przy tym stole, przy którym chciwie dzielono "wartość dodatkową". Już wtedy rosły zastępy niezadowolonych i nienasyconych, gdyż jak wiadomo "apetyt rośnie w miarę jedzenia". Teraz jest jeszcze gorzej, hej, aż łza się w oku kręci na myśl o tym zastępie upadłych aniołów, dla których w ogóle jakiegokolwiek miejsca na drabinie zabrakło.<br>To nie są żarty. To jest cały problem. Naród ma kontrolować ten mechanizm, ma nawet nań chuchać i dmuchać, bowiem jest potrzebny nie ze względu na swą sprawność, ale ze względu na to, że nie można go na nic wymienić, a ten mechanizm trzeszczy w szwach